Dumating ako sa Ikebukuro sa gabi. Natigil ako saglit sa kalye at wala masyadong ani, kaya nagbago ang isip ko at pumunta sa arcade. Ito ay isang magandang desisyon. Nakakita ako ng magandang babae na baliw sa pakikipaglaban sa mga larong mag-isa, at ako ang unang nakahanap ng hit. At ang susunod na mesa ay walang laman. Ang catch ay perpekto sa diskarte sa pagtawag na nagpapanggap na nanghihimasok nang hindi sinasadya. Ito ay medyo sugal, ngunit nangako akong sasagot sa isang panayam kung nanalo ako ng kahit isang laban. Kahit na ito ay isang makitid na tagumpay, nagawa kong manalo ng isa. Iniisip ko kung gagamitin ko ba ang pagkakataong ito para maghangad ng isang propesyonal na gamer. Bukod pa riyan, pumunta si Ruru-chan sa studio upang sagutin ang panayam gaya ng ipinangako. Siya ay may tuwid na itim na buhok at medyo sanggol na mukha, at nahihiya sa mga kuwento ng pag-ibig at pakikipagtalik. Ito ay napakahusay mula sa isang punto ng pagguhit, ngunit sa ngayon ay hindi siya interesado sa romansa at hindi nangangailangan ng kasintahan. Anyway, hindi ako makapaglabas ng maraming kalokohang kwento. Pasensya na. Gayunpaman, kailangan ng isang masinop at malinis na batang babae sa punto ng panggagahasa nito ng isang napakatalino na combo, at sa huli, ginalaw ni Ruru-chan ang kanyang balakang at sinabing "Pupunta ako", kaya sa mga tuntunin ng erotisismo, hindi ito mas mataas. average. Sa tingin ko.