Si Misa ay nagtatrabaho bilang isang receptionist sa front desk ng isang hotel. Isang araw, inabutan ako ng business card. Nangyayari ito kung minsan, ngunit sa araw na iyon ay nagkataong naisip ko ito at nagpadala ng isang e-mail dahil sa pag-usisa. "Siya ang taong nagbigay sa akin ng business card ngayon." Isang tugon ang bumalik kaagad. Ang pag-uusap ay nakakuha ng momentum, at natapos kami sa pagkikita sa katapusan ng linggo. Ang kabilang partido ay isang nasa hustong gulang na lalaki, at ang pulong ay nasa lobby ng hotel, kaya nakilala ko si Misa na nasa isip. Humingi siya sa akin ng mga sandwich at prutas sa lounge ng hotel. Ang lalaking nakatitig lang kay Misa na patuloy na kumakain at kumakain ay napakaamo at mabait. Nang tanungin ako, "Okay lang ba ang oras?" Sagot ko, "Oo." Pilit niya itong hinahalikan, itinulak sa kama, at halos hinubaran siya sa pananabik. Tuwang-tuwa si Misa na makita siya, na hanggang kanina ay maamo at mabait na mukha, na may kung anong nanlilisik na mga mata. Labis na napahiya si Misa nang hawakan niya ang malansa na niyang puke. Napagtanto ko na ang pakikipagtalik sa isang lalaki na kakakilala ko lang ay parang may ginagawa akong mali, at ito ay mahalay at lubhang nakakapukaw. Kinabukasan, inilinya ni Misa ang mga business card na iningatan niya kung sakali, at sinubukang isa-isa itong i-email. At ngayon, nakilala ko ang isang lalaki na nagtatrabaho bilang isang photographer. Kahit papaano ay nakumbinsi ako at tinanggap ang pagbaril. Hindi ako sanay makipag-usap sa harap ng camera, maghubad pa ng damit at gumawa ng mga kalokohan... Akala ko, excited si Misa sa unang karanasan, at marami sa kabilang side ng camera ay ako. . Nung naisip ko na pinapanood ko si Koto, mas naiistorbo ako kaysa dati.