สุดท้ายฉันโดนคนกลุ่มหนึ่งบนรถไฟที่ฉันใช้เดินทางไปโรงเรียนทุกวัน ฉันไม่เคยคิดเลยว่านิ้วของฮันที่เลื้อยมาที่ฉันโดยไม่มีเสียงจะรู้สึกดีขนาดนี้... พูดง่ายๆ ก็คือนัดหยุดงาน! ถึงไม่อยากอยู่ในใจ แต่ร่างกายต้องการ... แม้ว่าฉันจะส่งเสียงไม่ได้ แต่ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าความรักจะไหลออกมามากแค่ไหน! สิ่งที่ผูกไว้ไม่ใช่ด้ายแดงแห่งโชคชะตา แต่เป็นด้ายแห่งความรักที่แสนจะร่าน นานะที่เชื่อฟังแล้วตกหลุมรักความสัมพันธ์ที่ไม่บริสุทธิ์และยังคงตกอยู่ภายใต้การควบคุมของฮานต่อไป