Gusto ni Marina ang mahjong. Mahilig ako sa pagsusugal, hindi lang mahjong, kundi pachinko, slots, at horse racing, at naging bahagi na ito ng buhay ko. Una akong nagsimulang maglaro ng mahjong noong ako ay nasa kolehiyo, sa isang hotpot party kasama ang aking mga kaibigan, at lahat kami ay nagsimulang maglaro, at ako ay na-hook. Pagkatapos ng graduating sa unibersidad, naging part-time na mahjong player ako, ngunit wala akong partikular na gustong gawin, kaya naisip ko na baka gusto kong maging isang propesyonal na manlalaro ng mahjong. Pagkatapos ay nagsimula siyang magtrabaho ng part-time sa isang mahjong parlor, tumatakbo bilang pinch runner at nakikipagkumpitensya sa mga customer. Gustung-gusto ko ang mahjong, ngunit hindi ako masyadong magaling dito, at nananalo lang ako kapag sinuwerte ako. Madalas siyang sumugod, at kahit na sa mga sitwasyong maaaring mapanganib, hindi niya mabali ang sariling mga kamay at tamaan nang may kaunting pag-asa, kaya sa mga ganitong pagkakataon ay halos palaging nauuwi siya sa pagtama. Bago ko nalaman, ang aking mga utang ay tumaas nang higit sa aking suweldo, at ako ay nasa isang sitwasyon kung saan hindi ako maaaring huminto sa aking part-time na trabaho. Habang natatalo ako, mas pinangarap ko ang isang malaking panalo sa susunod, kaya sinubukan kong laruin ang bolang pilak at tumingin sa mga kabayo. Gayunpaman, kahit paminsan-minsan ay nanalo siya ng kaunti, natalo pa rin siya at patuloy na dumami ang kanyang mga utang. Kung magpapatuloy ang mga bagay na tulad nito, hindi ito magandang ideya, at malapit na tayong lumampas sa maximum na halaga na maaari nating hiramin. Noon lang niya napagtanto na kakaiba ang kanyang sitwasyon. Kung magpapatuloy ito, baon tayo sa impiyerno ng utang. Nakamit mo na ba ang anumang bagay sa pamamagitan ng pangangarap at pakikipagsapalaran sa pera? Anyway, kailangan kong mag-reset ng isang beses at umalis dito. Sa pag-iisip na iyon, ako ay na-scout na mag-shoot ng isang photo shoot. Gagawin ko! Nakatanggap ako ng dalawang sagot at okay lang.